Alejki do każdego ogrodu
Ścieżki w ogrodzie wyznaczają kierunek i sposób poruszania się po nim. Żeby dobrze pełniły swoją rolę powinny być ciekawie ułożone, pasujące do otoczenia i niemonotonne. Alejki potrzebne są aby móc przejść z domu do garażu lub szopy. Drogi te muszą być dobrze utwardzone, do ścieżek użytkowych wykorzystujemy płyty chodnikowe, cegły, kostki lub płyty betonowe. Aby nie wyglądały nijak, można je wyłożyć szarymi kamiennymi płytami, otoczonymi żwirem i niskimi roślinami. W ogrodzie formalnym, prostą alejkę można ułożyć z nawierzchni jednorodnych w regularne wzory. Jeśli posiadamy ogród bardziej naturalistyczny, odpowiednie będzie połączenie ze sobą dwóch lub więcej płaskich materiałów nawierzchniowych o różnych kolorach i wzorach.
Projekt
Im węższa i prosta ścieżka, tym bardziej zachęca do chodzenia po niej, natomiast dróżka o łagodnych zakrętach zachęca do zatrzymania się na niej i podziwiania otoczenia. Proste alejki wymagają zastosowania prostokątnych albo kwadratowych płyt chodnikowych, sprawdza się to też na stoku opadającym w jednym kierunku. Jeśli ścieżka jest zawiła można wyłożyć ją płytami o nieregularnych kształtach, kamieniami, cegłami lub kawałkami okrąglaków. Plusem jest to, że można układać je nie tylko na płaskim, ale i na pochylonym, bądź pofałdowanym podłożu. Innym rozwiązaniem jest uformowanie alejki z trawy, z biegnącymi po środku ukośnie położonymi płytami z kamienia. Ścieżki urządzone w wiejskim klimacie można wyłożyć postarzaną kostką i otoczyć tymiankiem, makami, chabrami, pasuje to szczególnie jeśli posiadamy drewniany dom. Do ułożenia szerokich, wijących się alejek stosuje się szerokie płyty, natomiast wysypanie drogi żwirem sprawdza się tylko na płaskim gruncie.
Budowa ścieżki
Nie trzeba jednak ograniczyć się do wyłożenia ścieżki tylko jednym materiałem. Szczególnie gdy ogród jest zaprojektowany w stylu nieformalnym, twarde materiały nawierzchniowe można łączyć ze żwirem, otoczakami lub trawą, które „zmiękczają” ogólny wygląd. Pośrodku alejki można ułożyć wielkie, pocięte okrągłe pnie drzew, ułożone obok siebie i pomiędzy nimi wysypać żwir. Ciekawym pomysłem jest budowa dróżki z twardego, przepuszczającego wody materiału, np. kawałków rozpiłowanego drewna lub z rozdrobnionej kory, z niskimi brzegami z uplecionych gałęzi. Innym rozwiązaniem jest wysypanie tłucznia, może nie jest zbyt elegancki ale łatwy w usypaniu, tylko jego powierzchnia jest dość nierówna. Należy pamiętać, że jeśli pomiędzy płytami chodnikowymi rosną rośliny, to zimą nie posypujemy takich ścieżek solą ani nie odgarniamy śniegu za pomocą łopaty, to mogłoby je zniszczyć, lód powinien roztopić się w naturalny sposób. W ogrodach urządzonych w bardziej klasycznym stylu sprawdzą się betonowe płyty, kostki brukowe i cegły, ułożone w proste linie lub ciekawe, symetryczne wzory. Płyty chodnikowe należy ułożyć przy sobie, szczeliny zaś wysypać brukiem. Materiał na podłoże powinien być o podobnej strukturze i kolorze ale może mieć różne kształty . Alejki w ogrodzie powinny prowadzić do ciekawych i pięknych miejsc, wartych zobaczenia.